Πενήντα χρόνια μετά και με αφορμή τις αναφορές του Jarmush σε αυτήν, η SUMMER CLASSICS επανακυκλοφορεί την ταινία σταθμό του George Romero. Από 29/8 στους κινηματογράφους σε ψηφιακή επανέκδοση.

THE NIGHT OF THE LIVING DEAD

Σκηνοθεσία:  George A. Romero, Σενάριο:  John A. Russo,  George A. Romero

Παραγωγή: ΗΠΑ, 1968, Γλώσσα: Αγγλικά, Διάρκεια: 96’

Πρωταγωνιστούν:  Duane Jones, Judith O'Dea, Karl Hardman

Μια ταινία που ορίζει την κοινωνικοπολιτική διάσταση του είδους του τρόμου, ένα φιλμ που άλλαξε την αισθητική του σινεμά, μια πρωτοφανής αλληγορία. Το 1968, ίσως το πιο τρικυμισμένο έτος του αμερικάνικου 20ου αιώνα, ήταν η χρονιά που το αμερικάνικο σινεμά, έσπασε τις αλυσίδες. Ηλίας Δημοπουλος

Μια ταινία με κλασικές αναφορές, ανατρεπτικές δημιουργίες και πειραματικές ακροβασίες

Σύνοψη

Οι νεκροί ανασταίνονται και επιτίθενται στους ζωντανούς. Μία νεαρή μαζί μεάλλους επιζώντες ταμπουρώνονται σε ένα απομακρυσμένο σπίτι για να γλιτώσουντη μανία των σαρκοφάγων ζωντανών νεκρών.

Η ταινία είναι μια παραβολή. Το σπίτι αποτελεί μια μικρογραφία του κοινωνικού συνόλου, ενός μικρόκοσμου υπό την απειλή της εξαφάνισης. Το φιλμ λειτουργεί ως μια εξεταστική μάτια αυτού του μικρόκοσμου, μια κοινωνιολογική μελέτη που επικεντρώνεται εξίσου στο φύλο, τη φυλή και τις ηλικίες των ηρώων. Το σπίτι και οι ιδιοκτήτες του αντιπροσωπεύουν τις Η.Π.Α. που δεν αποδέχονται την ένταξη του έγχρωμου πληθυσμού, συμβολικά αποτυπωμένου από τον μαύρο άντρα. Εκείνος, επειδή είναι απομονωμένος, είναι και ο πιο καλά «εξοπλισμένος» για να επιβιώσει. Οι ήρωες μας ενημερώνονται για την κατάσταση έξω από το σπίτι και περνούν τον ελεύθερο τους χρόνο μπροστά στην τηλεόραση. Οι σκηνές αυτές αντικατοπτρίζουν ξεκάθαρα μια κοινωνία εξαρτημένη από τα Μ.Μ.Ε. Η κεντρική ιδέα είναι απλή. Επτά άνθρωποι, ένα σπίτι, αμέτρητα ζόμπι. Για να γλιτώσουν οι άνθρωποι πρέπει να συνεργαστούν. Περίπου όπως προσπαθούν να συνεργαστούν οι διαφορετικές κοινωνικές τάξεις για να αντιμετωπίσουν έναν κίνδυνο, η όπως θα πρέπει να συνεργαστούν τα έθνη, σε πιθανότητα παγκόσμιας απειλής. Με την πραγματιστική, σχεδόν ντοκιμαντερίστικη προσέγγισή της, η ταινία αγγίζει τα προβλήματα που απασχόλησαν την Αμερική στα τέλη της δεκαετίας του ‘60: πολιτική αναταραχή, ρατσισμός, φόβος για τον όχλο, κλπ.

IMDB link: https://www.imdb.com/title/tt0063350/

Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=ob8vZhSjES8

Από τον Ηλία Δημόπουλο

H δεκαετία του '60 στην Αμερική - και γενικά βέβαια στο δυτικό ημισφαίριο - είναι η πιο συναρπαστική πολιτικά δεκαετία, η πιο ελπιδοφόρα και η πιο απαισιόδοξη εποχή στον κόσμο του 20ου αιώνα. Ειδικά δε το 1968 στις ΗΠΑ, δολοφονούνται οι Ρόμπερτ Κένεντι και Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, ο πόλεμος του Βιετνάμ βρίσκεται στην πιο δραματική καμπή του, ο εσωτερικός, φυλετικός, στρατιωτικός και πολιτικός, πόλεμος χωρίζει την χώρα στα δύο, η διαστημική κούρσα μαίνεται.

Το σινεμά, ως οφείλει, ειδικά εκείνα τα χρόνια, παρακολουθεί, καταλαβαίνει και αντιδρά. «H Οδύσσεια του Διαστήματος» και τα «Πρόσωπα» του Κασαβέτης, ο «Πλανήτης των Πιθήκων» και το «Μωρό της Ρόζμαρι» είναι, με τον τρόπο τους, έργα που απαντούν στην ανησυχία, την ασάφεια, την ανάγκη απαντήσεων, την υστερία, τον διαπροσωπικό αλλά και ανθρωπολογικό τρόμο. Είναι όμως μια άλλη ταινία που αιχμαλωτίζει το πνεύμα της αθέατης πλευράς της εποχής. Την αίσθηση της βαθιάς απαισιοδοξίας του πυρηνικού τρόμου, της φυλετικής έντασης, της μισαλλοδοξίας, ναι, ίσως και του επερχόμενου μηδενισμού.

(...)

George Romero

Ο Ρομέρο γεννήθηκε στο George Romero
Ο Ρομέρο γεννήθηκε στο Μπρονξ της Νέας Υόρκης, από πατέρα Κουβανό και μητέρα λιθουανικής καταγωγής. Ο πατέρας του εργαζόταν ως γραφίστας. Ο Τζωρτζ Ρομέρο μεγάλωσε στο Μπρονξ και συχνά δανειζόταν μπομπίνες ταινιών από το Μανχάτανγια να τις δει στο σπίτι του. Σπούδασε στο καλό Πανεπιστήμιο Κάρνεγκι Μέλον, στο Πίτσμπεργκ.
Μετά την αποφοίτησή του (1960) άρχισε τη σταδιοδρομία του σκηνοθετώντας ταινίες μικρού μήκους και διαφημίσεις. Μαζί με εννέα φίλους του ίδρυσε τη μικρή εταιρεία «Image Ten Productions», που παρήγαγε τη Νύχτα των ζωντανών νεκρών (1968) σε σκηνοθεσία δική του και σενάριο από τον ίδιο και τον Τζων Α. Ρούσο.

 (...)

Ορισμένα trivia που πιθανόν δεν γνωρίζετε.. 

1. Με μπάτζετ 114.000 δολάρια τα έσοδα της ταινίας έως και το 2017 άγγιζαν τα 210 εκατ. δολάρια. Δηλαδή 263 φορές το μπάτζετ της.

2. Όταν οι δημιουργοί της ταινίας αποφάσισαν να κάνουν ένα φιλμ με ζόμπι, ήθελαν να παρουσιάσουν ό,τι πιο σοκαριστικό. Έτσι κατεληξαν στον κανιβαλισμό.

3. Ο Τζορτζ Ρομέρο αρχικά ήθελε να κάνει ένα φιλμ τρόμου με εξωγήινους ή με ανθρώπους-κανίβαλους προϊόντα εξωγήινου πειράματος.

4. Η ταινία ήταν μια από τις μεγαλύτερες και τελευταίες επιτυχίες της εποχής του drive-in σινεμά.

5. Κατά στο στάδιο της παραγωγής η ταινία είχε τίτλο «Night of Anubis», όπως και «Monster Flick».

6. Η ταινία έχει καθιερώσει κάποιες... συνήθειες των ζόμπι σε όλες τις μετέπειτα ταινίες τους είδους, όπως ότι τα ζόμπι τρώνε ανθρώπινη σάρκα και ότι σκοτώνονται μόνο αν τα πυροβολήσεις στο κεφάλι.

7. Η λέξη ζόμπι δεν χρησιμοποιείται στην ταινία ούτε μια φορά. Στη θέση της ακούμε τη λέξη «γκουλς».

8. Αποτελεί την πρώτη ταινία που γυρίστηκε στο Πιτσμπουργκ.

9. Είναι από τα πρώτα φιλμ που ο πρωταγωνιστής είναι Αφρο-αμερικανός.

10. Όπως επίσης και από τις πρώτες ταινίες που παρουσιάζει τόσο φρικαλέους φόνους στην οθόνη.

11. Χρησιμοποιήθηκαν 200 κομπάρσοι.

12. Η αστυνομία του Πίτσμπουργκ παρείχε στον Ρομέρο προσωπικό και εξοπλισμό για τα γυρίσματα.

13. Η τηλεοπτική πρεμιέρα του φιλμ έγινε το 1971 στο Creature Features.

14. Ο πρωταγωνιστικός ρόλος προοριζόταν αρχικά για τον Ρούντι Ρίτσι που τελικά... έγινε ζόμπι.

15. Καθώς ακόμα δεν είχε οριστεί κλίμακα καταλληλότητας για ανηλίκους, το φιλμ μπορούσαν να το παρακολουθήσουν και παιδιά!

16. Ένας από τους επενδυτές της ταινίας ήταν χασάπης και προμήθευε την παραγωγή με αίμα και εντόσθια.

17. Οι δημιουργοί ξέχασαν να κατοχυρώσουν τα δικαιώματα της ταινίας, έτσι το φιλμ ήταν έργο κοινού κτήματος (public domain).

18. Ο πρωταγωνιστής του φιλμ, Ντουέιν Τζόνσον, αποκάλυψε πως μετά την ταινία δεν είχε δει ποτέ ξανά άλλη με ζόπι. Ούτε καν τις επόμενες του ίδιου του Ρομέρο.

19. Ο Ρομέρο έχει αποκαλύψει πως η ταινία «Carnival of Souls» του Χερκ Χάρβεϊ το 1962, ήταν η μεγαλύτερη επιρροή του για την ταινία «Νύχτα των ζωντανών νεκρών».

20. Αποτελεί ένα από τα πρώτα φιλμ που προστέθηκε στο Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου.

21. Μιας και η ταινία ήταν ασπρόμαυρη, για αίμα χρησιμοποιήθηκε ακόμα και σιρόπι σοκολάτας.

22. «Η Νύχτα των ζωντανών νεκρών» ήταν η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Τζορτζ Ρομέρο.

23. Σύμφωνα με το σκηνοθέτη το φιλμ είχε επιπλέον διάρκεια 10 λεπτών, ωστόσο η εταιρεία έκοψε δυο σκηνές.

24. Η Columbia Pictures ήταν αρχικά το μοναδικό στούντιο του Χόλιγουντ που ενδιαφερόταν να κυκλοφορήσει το φιλμ, τελικά το απέρριψε επειδή ήταν ασπρόμαυρο.

25. Το μεγαλύτερο μέρος των διαλόγων ήταν αυτοσχεδιασμός.