Οι καλύτερες ταινίες δρόμου είναι αυτές στις οποίες, εκτός από τους ήρωες, οι θεατές κάνουν παράλληλα ένα δικό τους ταξίδι. «O Δρόμος για το Λα Παζ» αφηγείται το ταξίδι ενός ηλικιωμένου Μουσουλμάνου που ζητά από έναν «ερασιτέχνη» ταξιτζή (Ροντρίγκο Ντε Λα Σέρνα, «Ημερολόγια Μοτοσυκλέτας»), να τον οδηγήσει με το παλιό του peugeot, από το Μπουένος Άιρες μέχρι το Λα Παζ, με τελικό του προορισμό τη Μέκκα.

Ένα ταξίδι ενδοσκόπησης αλλά και αργοπορημένης ενηλικίωσης για όσους προσπάθησαν να την αποφύγουν αλλά εκείνη τους περίμενε στην πιο απρόσμενη στροφή της ζωής τους.

Το φιλμ διανύει χιλιάδες μίλια στην οθόνη, και περίπου άλλα τόσα γράφει το συναισθηματικό κοντέρ μας βλέποντας αυτή την τρυφερή, βαθιά ανθρώπινη ιστορία. To κινηματογραφικό ντεμπούτο του Αργεντίνου Φρανσίσκο Βαρόνε με το αφοπλιστικό σενάριο, είναι ένα road - trip που θίγει το θέμα του σεβασμού στη διαφορετικότητα των ανθρώπων, σε θέματα κουλτούρας, θρησκείας και γενιάς.